West- Samoa ruim 17.000 km van huis

Inmiddels zijn we in West- Samoa. De lokale bussen zijn een belevenis op zich. De bussen zijn vaak vol maar iedereen heeft een bepaalde plek. Voorin ouderen, vrouwen met kinderen en toeristen. Als er iemand bij komt in de bus wordt er op nieuw gesorteerd. Wordt het te druk dan gaan (soms vreemde) mensen bij elkaar op schoot. Vaak wordt er harde muziek gedraaid, van reggae en disco tot gospel.
Op zondagen ligt alles stil, er rijden zelfs geen bussen. Iedereen gaat hier op z’n paasbest naar de kerk. Vaak in het wit en vrouwen met witte hoedjes.
We hebben ook met een huurauto het eiland Savaii (een van de twee “grote” eilanden) rondgereden. Langs de lavavelden, waterval en blowholes. Dat laatste is een lavaveld met gaten waardoor zeewater met geweld doorheen wordt geperst waardoor je een soort geiser te zien krijgt (zie ook het filmpje).
De mensen zijn hier erg vriendelijk en gastvrij maar meer ingetogen dan op Fiji. Vandaag zijn we spontaan door de eigenares van ons hotel uitgenodigd voor de traditionele zondagslunch omdat we volgens haar "te dun" zijn. Dat zegt wat over de mensen hier. Samoa heeft het hoogste percentage overgewicht van de hele wereld!
We hebben hier erg gelachen om het Engels: “How’s your moon? (hoe gaat het) “About your car” (als ze willen vragen hoe je je curry wilt hebben: spicy of niet) hebben ons een hoop vraagtekens bezorgd.