Maleisisch Borneo

De tyfoon Dujuan waar we eerder zo mooi omheen gevlogen waren kwam ons tijdens onze tussenstop in Taipei weer achterna. Nog net een kwartier voordat het luchtruim geheel gesloten werd, ging ons toestel de lucht in. Wat waren wij blij!
In Taipei hadden we nog lekker (maar toch niet echt bijzonder) gegeten bij Din Tai Fung, het betaalbare dumpling restaurant met een Michelin ster. We hadden er meer van verwacht maar toch leuk om mee te maken.

Volgende bestemming was Sipadan. De top duikbestemming van Maleisisch Borneo. Je zou denken dat wij, als toch wel ervaren reizigers, niet in zeven sloten tegelijk lopen. Nou niet hoor, we zijn in een grote oceaan gelopen. Het viel ons al op dat er in het toestel naar Sipadan alleen maar Aziaten zaten waarvan het grootste gedeelte Chinees.
In de buurt van Sipandan sliepen wij in een waterbungalow, heel mooi. Ook op het resort bijna alleen maar Aziaten. Bij aankomst dachten we nog; wat gek er lopen hier militairen rond. We dachten een paar maar de laatste dag bleken er op ons resort (gebouwd op een zandbank) 60 militairen gestationeerd waren! Kay kreeg pas echt argwaan toen er ook een militair meeging naar Sipadan en daar een hele leger post was. Wat bleek; er worden hier regelmatig mensen ontvoerd. Buitenlandse zaken raadt alle niet noodzakelijke reizen naar dit gebied af. Dat bericht hadden we even gemist! Gelukkig hoorde we het pas de laatste dag en hebben we wel al die tijd genoten van onze mooie resort waar je onderdoor kon snorkelen (zie het filmpje van onze waterbungalow). Er waren veel roggen, schildpadden en vissen.
Gevolg was wel dat we in het resort met ruim 90% Chinezen zaten. En hebben we weer eens goed de cultuurverschillen kunnen meemaken. Zo is het heel normaal om te smakken en slurpen tijdens het eten; daarmee laat je zien dat het goed smaakt.
Veel Chinezen kunnen niet zwemmen dus als ze gaan snorkelen is dat bijna altijd met een zwemvest en liefst ook nog met een reddingsboei om. Wij zaten weliswaar op een duikresort maar veel Chinezen duiken niet. Als ze duiken dan vraag je je af of ze het diploma met een pakje boter hebben gehaald. Zo moest er een duiker nog steeds vastgehouden worden terwijl ze al een duikbrevet had gehaald. Ook grappig; je herkent een pas getrouwd stel omdat ze dagen achter elkaar in dezelfde kleding lopen op hun huwelijksreis. Dat is daar het toppunt van liefde.
En kijk niet gek op als er op een toiletbril voetstappen staan want er zijn nog steeds Chinezen die op de bril gaan staan. Ondanks dat er met plaatsjes duidelijk wordt aangegeven dat het niet de bedoeling is.

Maleisisch Borneo hebben we afgesloten met het spotten van aapjes (oa. oerang oetan en de neusaap). We hebben echt geluk gehad dat we ze allebei van dichtbij hebben gezien. Ook hebben we nog even de schedels van de vijand kunnen bekijken bij de koppensnellers.

Onze gezamenlijke reis wordt even onderbroken. Jacq is inmiddels in Nederland om een aantal zaken te regelen. Kay maakt van de gelegenheid gebruik om te starten met de Dive Master opleiding op Gili Air (Indonesië). Eind oktober wordt de reis weer hervat, dus een volgende blog laat even op zich wachten.