Zuid-Korea deel 2

Op Jeju Island hebben we de huurauto veilig achtergelaten. En nee, Astrid geen BMW maar een Huyundai (Koreaans) zoals veel huurauto’s hier. Een basisversie Huyundai maar wel met verwarmd stuur. Lekker als het buiten 26 graden is -;)

Een vliegtuig bracht ons daarna in Busan; de 2de stad van Zuid-Korea. Levendige vismarkt, mooie tempels en het UN cemetery waar ook ruim honderd Nederlanders begraven liggen die hebben deelgenomen aan de Korea oorlog van 1950- 1953.

Vervolgens een uur met de bus naar het noorden gereisd naar Gyeongju. Veel cultureel erfgoed en omdat de toeristische attracties uit elkaar liggen hadden we een Koreaanse tour geboekt. De gids sprak geen woord Engels maar voor het heen en weer bussen was het wel handig. Daar zagen we ook hoe veel Koreanen op pad gaan; in een wandeloutfit die doet vermoeden dat ze de K2 gaan beklimmen. En bij voorkeur zo ingepakt mogelijk (want je moet toch wit blijven) en met een selfie stick.

In Gyeongju sliepen we in een zogenoemd Love Hotel. Jonge Koreaanse stelletjes die thuis wonen hebben weinig privacy en gaan daarom af en toe een love hotel bezoeken. Grote kamers met vaak een jacuzzi en intiem aangekleed, laten we het zo maar zeggen. Tegenwoordig worden ze vaak ook bezocht door toeristen want de prijs/ kwaliteit is over het algemeen goed en zo’n hotel is een attractie op zich. Hoewel we ons best doen om ons aan te passen aan de Koreaanse gewoonten hadden we het daar toch mis als het om de kamerslippers gaat. Kay was ermee naar de receptie gelopen maar kreeg daar een tik op zijn vingers want dat kan echt niet!

Korea eindigt voor ons waar het begonnen is; Seoul. Een stad waar enorm veel reizigers in de bus en metro, mobiel en/of online zijn. Staand, zittend of slapend……… met een Samsung dat wel want Apple is hier niet zo populair. Wij hebben genoeg tijd om het allemaal te aanschouwen want onze smart telefoons zijn thuis gebleven.

Vannacht vliegen we weer verder. Op naar de eilandengroep Palua. De Kimchi gaan we in ieder geval niet missen. Wel de enorm hulpvaardige vriendelijke inwoners (we kregen gisteren zelfs spontaan van een meisje een zakje Haribo snoepjes), de schone openbare ruimtes (zelfs de metro’s stations worden met grote regelmaat gepoetst alsof het een huis is) de volop aanwezige koffietentjes met goede koffie (er is hier zelfs als specialiteit “Dutch” koffie = filterkoffie) en de verbazing van alle dingen die hier anders zijn (zoals sla die niet per krop wordt verkocht maar als losse blaadjes).

Tot slot hebben we nog een filmpje toegevoegd over een onbemand café op Jeju. Wij vroegen ons af; zou zo iets ook werken in Nederland? We zijn benieuwd naar jullie mening.