Hoe het allemaal anders liep

Door allerlei omstandigheden is de vakantie heel anders afgelopen dan we hadden bedacht.
Begin oktober kreeg Jacq bericht dat het plotseling niet goed ging met haar vader. Ze is toen voor 1,5 week naar huis gegaan om zaken te regelen en om de familie te steunen.
Kay maakte van de gelegenheid gebruik om zijn Dive Master opleiding te starten op Gili Air (Lombok, Indonesië).

Op de dag dat Jacq zou terugvliegen naar Kay kreeg ze pijn in haar maag (dacht ze). Huisarts adviseerde paracetamol en maagbeschermer maar deze hielpen niet, de pijn werd erger en uiteindelijk lag ze s’ avonds op de Spoedeisende hulp van de VU en bleek het een longontsteking te zijn. Helaas antibioticum en even niet vliegen!

Rond hetzelfde tijdstip (bovennatuurlijke krachten?) dat Jacq pijn kreeg, kreeg Kay op Gili Air pijn op zijn borst, alsof er een olifant op hem stond. Toen de volgende ochtend de pijn niet weg was had hij de tegenwoordigheid van geest om met boot en taxi naar het ziekenhuis van Bali te gaan. Daar bleek dat hij een middelgroot hartinfarct had. Hij werd meteen opgenomen op de intensive care.
Volgende ochtend zou hij geopereerd worden maar de alarmcentrale had de bankgarantie van 40.000 USD niet geregeld waardoor Kay 6 uur extra (op de gang van het ziekenhuis) heeft moeten wachten! Alsof er niet al genoeg stress was. Toen Kay dit later nog met een van de managers van het ziekenhuis besprak (echt waar mw. Zen Nihill) liet ze zich meteen niet meer zien. De cardioloog kreeg van Kay de bijnaam dokter Snabbel omdat hij bij voorkeur de echocardiogram maakt op de dag dat hij voor zijn privékliniek werkt terwijl hij ook in dienst is van het ziekenhuis.
Omdat Jacq een paar dagen niet mocht vliegen is de zus van Kay meteen naar hem toegegaan. Dat was heel fijn! Een paar dagen later mocht Jacq als nog vliegen en werden we weer herenigd!

Na een week is Kay ontslagen uit het ziekenhuis. We hebben nu een fijne kamer (zie filmpje: hoe Kay weer een beetje "de oude" wordt) in een resort met de hoop dat Kay as. dinsdag een “fit to fly” verklaring krijgt want dan mogen we naar huis. Dan kan Kay daar aan zijn verdere revalidatie beginnen.

Vakantie zit er even niet meer in. Kay zijn actie radius is 1 uur rondom het hotel. Verder komen we voorlopig niet. Gelukkig is hier, in Kuta (Bali), alles in de buurt. Geen plek die we normaal gesproken zouden aandoen maar nu we hier toch zijn is het wel prettig dat we veel dingen op loopafstand hebben.
Kay slaapt zeker 13 uur per dag en behalve 2 x 1 uur wandelen zit er niet veel meer in dan Nederlandse programma’s kijken, luieren. lezen en eten.
We zijn blij dat we in ieder geval deze reis samen vijf mooie en fijne weken vakantie hebben gehad. Want het waren wel hele mooie weken met Zuid-Korea, Palau en Borneo. Die pakken ze ons niet meer af!